NATUUR (n. f.)
TERM USED AS TRANSLATIONS IN QUOTATION
NATURE (fra.)TERM USED IN EARLY TRANSLATIONS
/FILTERS
LINKED QUOTATIONS
Quotation
4 Sijt dan ghewaerschouwt, want der Consten kele
Looft soetelijck nae de Serenes stemmen,
Aenlockend’ elcken bevallijck ten spele,
maer by haer te comen moetmen al vele
Weghen besoecken, en waters doorswemmen,
Noch isser soo hoogh eenen bergh te clemmen,
Ghy en comtter niet over vroegh noch late,
Of ghy en hebt de Natuere te bate. {Sonder Natuere canmen geen Schilder worden.}
[D'après NOLDUS 2008, p. 12:] 4 Soyez donc averti, car la gorge de l’Art imite doucement les voix des Sirènes attirant chacun vers son jeu charmant. Mais pour arriver à lui, on doit emprunter de nombreuses voies et nager par toutes les eaux. Il reste ensuite à gravir une montagne si haute que vous n’y arriverez jamais si la Nature ne vous protège. {Sans la Nature, on ne peut pas devenir Peintre.}
Conceptual field(s)
Quotation
8 Of ghy de Natuer hebt t’uwer vriendinnen {Vroech is te mercken, of yemandt een goet Schilder sal worden.}
By den aerdt dijns gheests salmen vroech afmeten,
Want t’moet schier van in de Wieghe beginnen […]
9 […]
Onder der Graphidis Consten subditen,
Ionghers die namaels de ghemeyn limiten
Hebben t’overvlieghen, sullen opheffen
En vroech beginnen, ander overtreffen.
10 Doch drijft u Natuere tot sulcke weghen,
Met behendich vernuft, daer toe bevallijck,
Hebbend’ een sulck deel uyt haer handt vercreghen,
Dat ghy in uwen gheest, sin en gheneghen,
Bevoelt leven inbeeldinghen ontallijck,
naer den prijs te schieten, u niet en sal ick
Ontraden, ter avontueren oft mochte
Ten eynd’ eens ghelucken dat het gherochte.
11 Doch geenen arbeydt laet u verdrieten,
Die aenhoudt, mach op verwinninghe hopen,
nae t’besueren machmen t’soete ghenieten:
[…]
[D'après NOLDUS 2008, p. 13:] 8 Si la Nature vous est propice {On voit très tôt si quelqu’un peut devenir un bon Peintre.} on le verra très tôt à la tournure de votre esprit. […] 9 […] De même, feront, parmi les serviteurs de l’Art du Dessin ces jeunes qui plus tard dépasseront les limites communes ; ils s’élèveront et commenceront tôt à dépasser les autres. 10 Mais si la Nature vous pousse dans cette direction si, avec une vive intelligence, inclinée à ces choses, vous avez reçu de sa main une telle part, que vous sentez vivre dans votre esprit, sens et goût d’innombrables figures et idées, de tenter l’aventure je ne vous déconseillerai pas car, - qui sait ?- la résussite pourrait être à l’horizon. 11 Mais qu’aucun labeur ne vous attriste. Celui qui persiste peut espérer la victoire. Après le dur effort, on jouira d’une douce récompense, […]
Conceptual field(s)
Quotation
4 Dus laet ons nu dan ordentelijck setten,
Onder ghevoeghlijcke omstandicheden,
Ghewisse regulen en vaste Wetten,
Die door veel deelen waernemich opletten
Ons de Natuer heeft vercondicht met reden, {Natuere leert en stelt self goede wetten.}
Op dat wy onwetende niet en treden
In eenich stelsel der postueren, buyten
Ghewisse maten, rechten en statuyten.
[D'après NOLDUS 2008, p. 50:] Maintenant, établissons de manière ordonnée dans des circonstances adaptées des règles sûres et des Lois fixes que par une observation assidue et multiple la Nature nous a révélées avec raison, {La Nature nous apprend et impose elle-même les bonnes lois.} afin de ne pas aborder en ignorant un quelconque système de posture sans respecter des mesures précises, des règles et des principes.
Conceptual field(s)
Quotation
47 Wie can u hongherich begheeren spijsen,
O Ieught, en hier alle Dieren afmalen,
Niet alleen Leeuwen : maer om verafgrijsen,
Monsters en Draken, niet beters dan wijsen
V totter Natuer, om niet te verdwalen,
Waer ghy eenich patroon meught achterhalen,
Merckt hoe elck light, loopt, stapt, oft wandelt,
maer maeckt dat alles zy aerdich ghehandelt. {Datter niet beter en is, als alle dinghen nae t’leven te schilderen, merckende op alle actien, en bysonder aerdich te handelen.}
[D'après NOLDUS 2008, p. 151:] 47 Qui pourrait assouvir votre faim et votre envie ô Jeunes ? et dépeindre ici tous les Animaux, non seulement les Lions, mais aussi les horribles Monstres et Dragons ? Il n’y a rien de mieux pour éviter des erreurs que de vous renvoyer à la Nature. Vous y trouverez un modèle pour toutes choses ; observez comment chaque être se couche, court, marche ou se tourne, et traitez tout selon sa nature. {Qu’il n’y a rien de meilleur que de tout peindre d’après la vie, en étant attentif à tous les mouvements, et au traitement spécifique de chaque sujet.}
Conceptual field(s)
Quotation
St Chrysostomus […] maeckt een wijdt-loopigh verhael der dinghen die de Schilder-konst plaght nae te boetsen; De schilders, seght hy {Homilia de Psal. 50.}, bestaen de Nature door hare Konst uyt te drucken, nae't vermenghen haere verwen, afmaelende allerley ghelijckenisse der sienelicker lichamen;
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] St Chrysostomus (…) constructs a verbose story of the things that the Art of Painting tends to imitate; The painters, he says {…}, consist in expressing Nature by her Art, after mixing her paints, reproducing all sorts of similitudees of visible bodies.
Conceptual field(s)
Quotation
Apelles heeft oock dinghen gheschildert die niet en konnen af-gemaelt worden; als naemelick donder-slaeghen, weder-licht, blixem. Plin. Xxxv.10. Soo dat Theophylactus Simocasus hier op een oogh schijnt ghehadt te hebben, als hy seght {epist. 37}, dat de Schilders sich onder-winden soodaenighe dinghen uyt te drucken, die de Nature selver niet en kan ghedoen.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] Apelles has also painted things that cannot be reproduced; such as for example thunderbolts, heat lightning, lightning, (…) So that Theophylactus Simocasus seems to have thought of this, when he says {…}, that the Painters strain themselves to express such things, that Nature itself cannot do.
From this extract, it is clear that Junius associates ‘afmaelen’ with painting directly after something which is before the artist’s eyes. Here, he remarks that ‘afmaelen’ is not possible in the case of temporary things like thunder and lightning, but that artists – in this case Apelles – have nonetheless painting such subjects. He then goes on to state that painters hereby manage to express something which Nature itself cannot. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
Dit selvighe wordt noch uyt druckelicker van Quintilianus voorghestelt ende beantwoordt, Ick wete dat daer gevraeght wordt, seght hy {lib.II. Cap. 19.}, of de Konst grooter baet van de nature of van de leeringe heeft te verwachten. 't Welck al hoewel het tot ons voornemen seer weynigh dient, aenghesien wy het daer voor houden dat een volmaeckt Konstenaer gheen van beyden derven kan, soo achten wy nochtans dat daer seer vele aen gheleghen is hoe men dit vraegh-stuck voorstelt. Want indien men het eene van het andere t'eenenmael wil gaen aftrecken, soo salmen bevinden dat de nature sonder de leeringhe vele vermagh, en dat in het teghendeel sonder het toedoen der nature gheen leeringhe ter wereldt helpen kan: wanneer men wederom in een middelbaer verstandt en wetenschap beyde de Konst en de nature te saemen voegt, soo schijnt het dat in soodaenighe de nature meest geldt: als daer en teghen dese middelmatighe ofte oock uytmuytende verstanden tot de volmaecktheydt gheraecken, soo schijnt het darin hun de Konst meer uyt ghericht heeft dan de nature. […] De nature magh met de materie worden vergheleken; even als de Konst met de leeringhe seer wel over een komt, d' Eene werckt; d'andere wordt ghewrocht. De Konst en vermagh sonder de Materie niet met allen; de materie heeft oock sonder de Konst haer eyghene waerdigheydt. Soo is dan de hooghste Konst in gaeder met de beste Materie alder meest te wenschen.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] This is proposed and answered even more explicitly by Quintilianus, I know it is being questioned, he says {…}, whether the Art should expect greater advantage from nature or from instruction. Which, although it does not serve our purpose much, seen that we presume that a perfect Artist cannot be deprived of either one, yet we believe that it is very much dependent on how the question is posed. Because if one wants to deduct one from the other, then one will find that nature is capable of much without instruction, and that to the contrary no instruction in the world can do without the doing of nature: again when one combines both Art and nature in a mediocre mind and knowledge, then it appears that nature counts the most in this: if by contrast these mediocre or also excellent minds reach perfection, then it appears that Art has done more for them than nature. […]Nature can be compared to matter; just like the Art coincides very well with the instruction, the one works, the other is worked. The Art is not capable of anything without the matter; the matter also has its own dignity without the Art. As such the highest Art is to be wished together with the best Matter.
Conceptual field(s)
Quotation
Waer uyt het dan blijckt dat den Konstenaer maer alleen duydelick ende uytdruckelick wercken kan, de welcke de dinghen die hy ter handt treckt als teghenwoordigh aenschouwt. 't Welck meest van allen in de herts-tochten of te in de inwendighe beweginghen onses ghemoedts plaetse heeft; want overmidts de selvighe al te mets in de waerheyd bestaen, seght Quintilianus {lib. Xi cap. 3}, ende al te mets in de imitatie; soo is 't dat de waere beroeringhen naturelick uytbersten, maer ’t ontbreeckt hun aen de Konst; dies moetense oock door de leeringhe soo wat ghefatsoeneert worden. De gheimiteerde beroeringhen daer en teghen, ghelijckse de Konst hebben, soo ontbreeckt het hun aen de nature; en daerom is dit alhier 't voornaemste, dat men sich 't echt wel bewoghen vindt om de verbeeldinghen niet anders te vatten, als of het waerachtighe dinghen waeren daer mede wy ons selver besich houden.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] Which then makes it evident that the Artist can only clearly and expressively work out those things which he traces by hand when he beholds them presently. Which most of all takes place in the passions or the inner movements of our mind; because although it exists coincidentally in the truth, says Quintilianus {…}, and coincidentally in the imitation; it is as such that the true stirrings burst out naturally, but they lack art, this has to somehow be shaped through learning. The imitated stirrings on the other hand, although they have Art, they then lack in nature; and therefore it is here the most significant that one is truly moved to not understand the representations differently, as if it were real things that we occupy ourselves with.
Conceptual field(s)
Quotation
Volght dan hier uyt, dat de tafereelen die de lieffelicke soetigheyd van allerley gheschilderde wercken overtreffen; tafereelen, die ’s menschen begrijp en Konst te boven gaen; tafereelen , die gheseyt worden door een onuytsprekelicke, onnaedoenelicke, boven naturelicke, goddelicke Konst-grepe suyverlick ghedaen te sijn, yet in sich moet hebben ’t welck uyt d’arbeydsaeme moeyelickheyd der Konst-regulen niet en kan ghehaelt worden; maer dat hy de vrye gheesten der kloeck-moedigher Konstenaeren aenghemerckt hebbende hoe sich de nature in sulcken grooten verscheydenheyd der dinghen al spelende plaght te verlusten, even het selvighe in ’t naevolghen der nature betrachten.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] From this it follows, that the paintings that surpass the lovely sweetness of all sorts of painted works, that far surpass human understanding and Art; paintings that are said to be purely produced by an unmentionable, inimitable, supernatural, divine Artistic Act, have to contain something in them, which cannot be obtained from the diligent difficulty of the Art-rules; but that, having observed the free spirit of the brave Artists how nature tends to playfully adorn in such a wide variety of things, attemps to obtain the same in the imitation of nature.
Conceptual field(s)
Quotation
[...] so schijnt daer anders niet overigh te sijn, dan dat wy een weynigh souden overlegghen door wat middel dese Gratie te bekomen is. Het is wel waer dat wy de selvighe niet en durven aen enige sekere Konst-regulen verbinden, vermits Tullius en Quintilianus oordeelen dat sulcks t’eenemael onmogelick is, nochtans achten wy, dat, alhoewelmen dese Gratie voor gheen volmaecktheyd der blooter Konste magh houden, datse evenwel een vrucht der Konste is, voor soo vele sich de volmaeckte Konste besig hout ontrent het gene met onse nature aller best over een komt. Soo moeten dan de Konst ende nature dese bevallicheyt t’saementlick opmaecken, dies is het oock van noode dat wy de volmaecktheyd der Konste voorsichtighlick ontrent het gene soecken aen te legghen, daer toe wy van naturen allermeest sijn gheneghen. Ieder een die sich redelicker wijse op dese Konsten verstaet, soeckt altijd doende te sijn. Alhoewel het oversculcks waerschijnelick is dat sich een goedt Konstenaer wel, of ten minsten verdraeghelicker wijse, quijten sal in ’t gene hy ter hand treckt; nochtans is het seker dat hy de waere kracht deser bevalligheyd op ’t aller ghemackelickste sal treffen, wanneer hy d’uytnemenheyd sijner Konste niet en hangt aen soodaenige dinghen daer hy eenen afkeer van heeft, of die lof-hertighlick van hem begheert worden, maer liever aen soodaenighe dingen die een heymelicke ghemeynschap hebben met de bysondere toegheneyghtheyt sijner nature.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] …as such nothing is left, than to briefly discuss by what means one can obtain this Grace. It is true that we do not dare to connect it to one specific Art-rule, while Tullius and Quintilianus judge that this is impossible, nonetheless we think, that, although one may not take this Grace for perfection of the bare Art, that it is nevertheless a fruit of Art, in as far as the perfect art occupies itself with that which best resembles our nature. As such the Art and nature together shape this gracefulness, therefore it is also necessary that we carefully elaborate on the perfection of Art, to which we are most drawn by nature. Everyone who works in these Arts in a reasonable manner, attempts to always occupy himself. Although it is therefore probably that a good Artist will acquit himself well, or at least acceptably, in all that he takes in his hand, nevertheless it is certain that he will touch upon the true power of this gracefulness most easily, when he does not place the excellence of his Art in things that he detests, or that are praisefully desired by him, but rather in such things that have a secret association with the special inclination of his nature.
Whereas Junius cites Cicero and Quintilianus iN the Latin edition, he only paraphrases the citations in the Dutch edition. Therefore, the translated terms are approximate. [MO]
Conceptual field(s)
ANGEL, Philips, Lof der Schilder-Konst, Leiden, Willem Christiaensz van der Boxe, 1642.
1 quotationsOutre certains récents excès commis en France du côté de la question du naer het leven, et notamment de Rembrandt, là où il aurait parfois suffit d’y voir un simple critère commercial, labellisant l’originalité d’un tableau, l’idée d’opposition entre art et nature demeur eproblématique, le terme de naturalisme étant en outre impropre pour qualifier une certaine tendance de l’art de l’époque. Or s’il est un aspect qui se détache devant tout autre à la lecture du texte d’Angel, c’est bien la question du modèle naturel qui intervient à de nombreuses reprises, tout au long du texte. L’idée de nature apparaît comme double chez Angel en ce qu’elle constitue à la fois un répertoire de forme et une sorte de gigantesque masse matérielle dans lesquelles les sculpteurs peuvent puiser, à l’inverse des peintres, limités au motifs et sujets qu’elle propose. Angel souligne cependant dans quelle mesure la peinture est capable de représenter l’ensemble des choses visibles, au contraire de la sculpture, et liste toute une série de créatures impossibles à représenter par la sculpture.
Quotation
[…] gaen wy eens toe om te bewijsen dat het veel loffelicker is de Natuyre, dan andere Meesters handelinge te volgen; want, andere Meesters maniere na te bootsen, is hatelick; de Natuyre te volghen, is prijsselick. […] Maer hoe sullen wy dat volghen? Sullen wy het soo maecken dat yder een kan sien om dat het op sodanige maniere gemaect is, dat het van die, of die Meester zy? neen geensins: want soo lange als dat bespeurt werdt, en te kennen is soo doet de Meester daer noch al van 'tsijne te veel toe: maer soo hy het leven so weet te volgen datmen oordeelen kan dat het eygentlicke 'tleven na by komt, sonder nochtans de Meesters manieren daer in te konnen vinden die het ghemaect heeft; sulcken Geest komt Lof en Eere toe, ende sal boven andere gestelt werden: wech dan met andere Meesters handelinghe te volgen, (seer wel seyde Michaël Agnolo by dese gelegentheyt, die altijdt een ander achter-volght, en kan hem nimmermeer voor-by loopen, die geduerich van het hare daer toe brengen.
[proposition de traduction, Léonard Pouy:] […] nous allons démontrer qu’il est bien plus méritant de suivre la nature plutôt que la manière de faire d’autres maîtres, car imiter la manière d’un autre peintre est odieux, tandis que suivre la nature est louable. […] Mais comment la suivrons-nous ? La suivrons-nous de façon à ce que l’on puisse voir que c’est de telle ou telle manière que cela a été fait ou par tel ou tel maître? Non, assurément, car si cela peut-être visible et reconnu, alors ce maître aura mis trop de lui même dans son travail. Mais s’il fait en sorte d’imiter la vie de telle façon que les gens jugent que cela approche la vie avec naturel sans pouvoir y détecter la manière du maître qu’il l’a fait, un tel esprit mérite louanges et honneurs, et sera considéré comme supérieur aux autres. Aussi faut il cesser de suivre la manière des autres maîtres (à propos de quoi Michel-Ange déclara très justement : « Celui qui en suit toujours un autre ne le surpassera jamais »), qui apportent toujours quelque chose de leur invention.
Conceptual field(s)
Quotation
…soo heeft de goetheyd van dien selven Schepper, den Mensche met een soodanigen vernuft begaeft, dat hy sich selven onfeylbare regulen heeft gevonden om de nature in veelen na te botsen; {Uyt de regelen vande natuer zijn de regelen in de Konsten gevonden.} want men bemerckt dat het geene niet na gewisse orden gedaen en wordt, seer ydel voor den dagh komt, ende geen vermogen heeft, om een ge-oeffende ooge als yets natuerlijcks te behagen. De natuer is onnaspeurlijck rijck in menigerley van yeder soort voort te brengen, waer van wy een Exempel hebben aen soo veel duysent Menschen, Dieren, ende Gewassen, die, al-hoe-wel sy van een geslachte zijn, echter malkander niet juyst gelijckstatigh en zijn; hier in kan de Const geseyt worden deselve volmaecktheyt te besitten, voor soo veel sy in ’t navolgen soo menigerley form alse wil voortbrenght. {Daer de Konst in navolght.} Ja sy kan dingen voortbrengen die de natuere onmogelijck schijnen, ten opsicht van dingen die wy noyt soodanigh vande natuere en hebben sien ter Werelt brengen. {Oock buyten de gemeene loop der natuer.} Doch de wijle de Const sijn oorspronck heeft genomen uyt de natuere ende de natuere niet uyt de Const, maer alleen van Godt op een onverstanelijcke wijse, alsoo in een geduerige order ghestelt is, en onderhouden wort, soo moetmen aenmercken, dat alle ’t gene de Const boven de natuere komt te doen, geen macht maer een onvermogen is; om dat de natuere niet onnatuerlicx natuerlijck, dat is strijdigh met haer selven voortbrenght; of ’t wert oock voor een Wangestalte gehouden: {Wat buyten natuerlick is, is Wanstalligh.}
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] …as such the goodness of the same Creator, has given such ingenuity to Man, that he has found infallible rules for himself to imitate nature in many ways; {The Rules of Art have been found in the rules of nature.} as one notices that the things that are not done after certain rules, will appear very vain, and without power, to delight the practiced eye as something natural. Nature is inconceivably rich in bringing forth different versions of each sort, from which we take an Example for so many thousands of Men, Animals and Crops, which, although they are from one race, are not exactly similar to each other; as such it can be said that the Art possesses the same perfection in his, for as much as she can bring forth as many shapes as she wants with imitation. {In which the Art imitates.} Yes, she can bring forth things that appear impossible to nature, with regard to things that we have never seen brought into the world by nature. {Also outside the common state of nature.} Yet while the Art has taken its origin from nature and nature not from Art, but only from God in an inconceivable way, and it placed in a lasting order and kept that way, as such one should notice, that all which Art does outside of nature, is not a power but a failure; as nature naturally does not bring forth anything unnatural, this is contrary to itself; or it is also seen as a Deformity: {That which is outside the natural, is misshapen.}
Conceptual field(s)
Quotation
Maer alsoo wy hier vooren (alhoewel niet sonder reden) gheseyt hebben, dat het vermogen der Schilder-Konst algemeen is, om alles, behalven levende Zielen inde Beelden voort te brengen, soo hebben sommige evenwel in twijffel getrocken, of men oock wel levenloose dingen die in haer bewegingh zijn kan uytbeelden: {Of men dingen die in bewegingh schijnen te zijn kan verbeelden.} ’t geen wy (schoon by weynighe geobserveert) hier rondt uyt van Ja willen staende houden; want niemant en sal konnen tegen-spreecken, dat de Konst de natuere in allen navolght, voornamentlijck in het gene welcke in een verblijf van tijdt met na-dencken kan gesien werden:
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] But notwithstanding that we said earlier (although not without reason), that the power of the Art of Painting is general, to produce everything, except the living Souls in the Images, as such some have doubted whether one could be able to depict lifeless things in their movement: {Whether one can depict things that appear to be moving.} which (although observed by few) we would plainly like to argue with a Yes; because nobody will be able to contradict, that the Art follows nature in everything, especially in that which can be observed during a period of time with consideration:
Conceptual field(s)
Quotation
Tot hier to gesproocken hebbende van den oorspronck, achtbaerheydt, ende nuttigheyt der Schilder-Konst, soo komen wy nu tot de eerste aenleydingh deser Konst, diese soo uyt de aengeboorne natuere als door de Konst Wetten selver verkrijghen moet, ten eynde sy in het betrachten van soodanigen oeffeningh een wel-bereyt naturel ontmoete. Want gelijck het van outsher onder de wijsen is aenghemerckt, dat die dingen doorgaens wel gelucken, tot welck ons de nature selfs aenleydt, ende dat in tegendeel die dingen gemeenlijck qualijck sloegen van welckmen een natuerlijcken afkeer heeft; Soo machmen oock met recht seggen, dat het onmogelijck is tot de Schilder-Konst te komen ten sy saecke datmen door een welgesteltheyt der natuer daer toe gebooren is. {Een welgestelde natuere tot het leeren van een Konst het grootste voordeel.} […] Verstaende soodanigen natuere, die na het voor-schrift der Konst-regulen luystert, ten eynde de Konst sigh na de aendryvingen onser natuere behoorlijcke schicke: Want dan konnen de Konsten (seght F. Iunius) eerst volkomen worden uytgevraght, wanneerse met alle hare regulen ende bequame natuere ontmoeten.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] As we have spoken up until now of the origin, honorability and use of the Art of Painting, as such we now reach the initial encouragement, which she should obtain either from the innate nature or from the Laws of Art, in order for her to meet a well-formed natural thing through attempting such practice. Because like it has always been noted by the wise, that usually those things do succeed to which nature itself guides us, and that to the contrary the things of which one has a natural aversion usually fail; As such one may rightfully say, that it is impossible to require the Art of Painting unless one is born for it thanks to a affluence of nature. {A well-disposed nature is the greatest advantage for learning an Art.} […]Meaning such nature, that listens to the precept of the rules of Art, so that the Art will adequately shape itself after the stimulation of our nature: Because the Arts (says F. Iunius) can first be completely put to use, when all their rules and adequate nature meet.
Conceptual field(s)
Quotation
{Lust moet d’eerste aenleydingh tot de Konsten geven.} Niemant (plegen de Peripatetische Philosophen te seggen.) en kan eenige treffelijcke Wetenschappen bekomen, ten sy hy daer een bysonder lust toe hebbe. Welcke men moet verstaen van soodanigen lust, die te samen met een welgesteltheydt der natuere, tot soodanigen Konst geneyght en aengelydt wort; Gemerckt de jeught van natueren altijt gheneyght schijnt tot yets bysonders datse voorheeft, namaels te sullen worden.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] {Desire should give the first impulse to the Arts.} Nobody (the Peripatetic Philosophers tend to say) can obtain any useful Sciences, unless he has a special desire for it. Which one should understand of such a desire, that is inclined and stimulated to such an Art, together with the favorability of nature; Seen that the youth always tends to be inclined to something specific it wants to do, and afterwards becomes it.
philosophes péripétaticiens
In the English translation, no reference is made to the peripatetic philosophers, who are cited in the Dutch original. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
{’t Verstandigh onderwijs voor de Leerlingen best.} ’t Verstandigh onderwijs, sal de leerlinck het voordeelighste zijn; wat de groote Meesterschap aengaet, die moet eyndelingh na het oeffenen van soodanige goede onderwijsinge uyt de aengeboorne natuer komen.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] {Sensible instruction is best for the Pupils.} Sensible instruction will be most beneficial for the Pupil; concerning the great Mastery, it will eventually emerge from the innate nature after the practicing of such good instruction.
Conceptual field(s)
Quotation
{Middel om in ’t algemeen Houdinge te bekomen.} In het Teyckenen soo moetmen letten, datmen in ’t verminderen van doncker en Licht, ontrent de Lichamene die wijckende achter malkander volgen, soodanigen verschil maeckt, alshier is tusschen het flauwste Hooghsel en het Coleur van u Gront-Papier, daermen in ’t ghemeen met de witte Cryon op Teyckent; invoegen dat het t’elckens een Tint, of kenbaer Coleur van verschil, komt te verminderen; even gelijckmen seyt het scheelt een kennis, &c. Soo sult ghy een groote Reddinge, wijckinghe, uytheffingh en houdinghe in uwe Teyckeningh bekomen, en bevrijt zijn dat uwe dingen niet aen malkander vast en sullen sitten; {Dat het Licht in alle voorwerpen die wij sien, altijt een behoorlijcke Houdinge schickt, waer door wy die uyt elkanderen onderscheyden.} maer in allen de natuere volgen, die haer licht altijt soodanigh op de voorwerpen weet te schicken en te bepalen, dat de donckere sijde van een Lichaem altoos tegen de verlichte zijde van een ander, komt af te wijcken, en een verlichte Party teghen een beschaduwde, ofte die het licht komt te ontbeeren:
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] {Means to acquire Harmony in general.) In Drawing one should pay attention, to make such a distinction in the diminution of dark and light, for the vanishing Bodies that are following each other, as exists between the weakest Highlight and the Colour of your grounded Paper, on which one generally draws with white Crayon; and that it always diminishes one Tint or a different Colour; just as it is said ‘it differs a little bit’ etc. . As such you will obtain a great reddering [ndr: referring to the placement of colours], contrast, exaltation and harmony in your Drawing, and avoid that your things are stuck together; {That the Light, in all objects that we see, always shapes a good Harmony, so that we can discern them from each other.} but follow nature in everything, as she always manages to place and shape her light on the objects in such a manner, that the dark side of a Body contrasts with the light side of another, and a lit Part against a shadowed or one that is void of light:
In the English translation, this term is translated as 'coming forward'. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
Onzen Fabritius, mijn meedeleerling, stelde my in onze jeugd deeze vraeg voor: Welk zijn de gewisse kenteykenen, en vruchten van den geest in een jong leerling, om een goet Schilder uit te verhoopen? {Kenteykenen} Ik antwoorde; na de maete mijns begrips in dien ouderdom: Dat hy niet alleen schijne de konst te beminnen, maer dat hy in der daet, in de aerdicheden der bevallijke natuur uit te beelden, verlieft is. Dat hy niet alleen het doode lichaem der konst beooge, dat is trant te volgen, en te doen als andre, maer dat hy op de ziele der konst als verslingert is: dat is, de natuur in hare eigenschappen te onderzoeken. Hy is nijdich dat een ander iets, hem onbekent, weet, hy schaemt hem van iemant iets indrukkender wijze te leeren, en zoekt alles door eygen arbeit uit te vinden.
FABRITIUS, Carel
Conceptual field(s)
Quotation
Maer wanneer middelmatige gaven der natuure {De Natuur ende Leer tegen elkandere vergeleken}, door leeringe geholpen worden, zoo schijnt de natuur zich te beteren, en geeft meer uit, als't verstant begrijpt: daerentegen zullen uitmuntende geesten, die de volmaektheyt beklimmen, meer danks aen de leeringen, als aen haere ingebore neygingen, schuldich zijn.
[BLANC J, 2006, p. 16] Mais pour répondre à cette question : l’art est il plus avantagé par la nature ou par l’apprentissage ?, il faut savoir que la nature sans l’apprentissage peut faire beaucoup, tandis que l’apprentissage est vain et inutile sans quelque secours de la nature ; {Que la nature et l'enseignement doivent aller ensemble}mais également que, quand l’apprentissage vient au secours de médiocres dons de la nature, celle-ci semble s’amender et livrer plus que ce que contient l’entendement. Les esprits excellents qui parviennent à cette perfection doivent toutefois davantage à leur apprentissage qu’à leurs penchants innés.
Conceptual field(s)
Quotation
Maer om deze vraege, of de konst grooter baet van de natuur, of van de leeringe heeft, te beantwoorden, zoo is te weten: dat de natuur zonder de leeringe veel vermach: en dat in tegendeel, de leeringe zonder eenige hulpe van de natuur, ydel en te vergeefs is. {De Natuur ende Leer tegen elkandere vergeleken}.Maer wanneer middelmatige gaven der natuure door leeringe geholpen worden, zoo schijnt de natuur zich te beteren, en geeft meer uit, als't verstant begrijpt: daerentegen zullen uitmuntende geesten, die de volmaektheyt beklimmen, meer danks aen de leeringen, als aen haere ingebore neygingen, schuldich zijn.
[BLANC J, 2006, p. 94] Mais pour répondre à cette question : l’art est il plus avantagé par la nature ou par l’apprentissage ?, il faut savoir que la nature sans l’apprentissage peut faire beaucoup, tandis que l’apprentissage est vain et inutile sans quelque secours de la nature ; {Que la nature et l'enseignement doivent aller ensemble}mais également que, quand l’apprentissage vient au secours de médiocres dons de la nature, celle-ci semble s’amender et livrer plus que ce que contient l’entendement. Les esprits excellents qui parviennent à cette perfection doivent toutefois davantage à leur apprentissage qu’à leurs penchants innés.
Conceptual field(s)
Quotation
{De Schilder konst is de Natuur te verbeelden.} De Schilderkonst is een wetenschap, om alle ideen, ofte denkbeelden, die de gansche zichtbaere natuer kan geven, te verbeelden: en met omtrek en verwe het oog te bedriegen.
[BLANC J, 2006, p. 104] {L'art de peinture doit représenter la nature.} L'art de peinture est une science qui doit permettre de représenter toutes les idées ou tous les concepts que l'ensemble de la nature visible peut nous donner, et tromper l'oeil par les contours et les couleurs.
Conceptual field(s)
Quotation
{Een spiegel der natuer}. Want een volmaekte Schildery is als een spiegel van de Natuer, die de dingen, die niet en zijn, doet schijnen te zijn, en op een geoorlofde vermakelijke en prijslijke wijze bedriegt. Den Konst versmader Agrippa bekent, dat de Schilder konst een zeer zuivere navolgster der natuerlijke dingen is, die eertijts d'eerste plaets der vrye konsten in hadde.
[BLANC J, 2006, p. 24] {Een spiegel der natuer}. Want een volmaekte Schildery is als een spiegel van de Natuer, die de dingen, die niet en zijn, doet schijnen te zijn, en op een geoorlofde vermakelijke en prijslijke wijze bedriegt. Den Konst versmader Agrippa bekent, dat de Schilder konst een zeer zuivere navolgster der natuerlijke dingen is, die eertijts d'eerste plaets der vrye konsten in hadde.
Hoogstraten fait ici référence à l'ouvrage de Heinrich Cornelius Agrippa (1486-1535), Van de onzekerheid en ijdelheid der wetenschappen en konsten, (1530) traduit du latin par J. Oudaan, Rotterdam, 1661, chapitre XXI, p.92-93.Voir BLANC J, 2006, p.104, n.115.
Conceptual field(s)
Quotation
Deeze oordeelden dat de Teykenkonst zich alleen ontrent het schoone, maer d'andere, datze zich ontrent alles, wat de natuer voortbrengt, beezich hielt. En dezen wech zal de jeugt voor eerst alderdienstichst zijn, datmen zich gewenne de dingen, eeven alsze zijn, nae te bootsen, om met der tijdt, tot de kennis der dingen geraekt zijnde, de schoonste met oordeel te verkiezen.
[BLANC J, 2006, p. 119] Certains jugeaient que l'art du dessin ne devait concerner que le beau, d'autres qu'il devait toucher à tout ce que la nature produit. Et c'est ce chemin qui est d'abord plus utile aux jeunes gens, afin qu'ils s'habituent à imiter les choses telles qu'elles sont, pour, avec le temps et en ayant atteint la connaissance des choses, choisir avec jugement ce qui existe de plus beau.
Conceptual field(s)
Quotation
Deeze oordeelden dat de Teykenkonst zich alleen ontrent het schoone, maer d'andere, datze zich ontrent alles, wat de natuer voortbrengt, beezich hielt. En dezen wech zal de jeugt voor eerst alderdienstichst zijn, datmen zich gewenne de dingen, eeven alsze zijn, nae te bootsen, om met der tijdt, tot de kennis der dingen geraekt zijnde, de schoonste met oordeel te verkiezen.
[BLANC J, 2006, p. 119] Certains jugeaient que l'art du dessin ne devait concerner que le beau, d'autres qu'il devait toucher à tout ce que la nature produit. Et c'est ce chemin qui est d'abord plus utile aux jeunes gens, afin qu'ils s'habituent à imiter les choses telles qu'elles sont, pour, avec le temps et en ayant atteint la connaissance des choses, choisir avec jugement ce qui existe de plus beau.
Conceptual field(s)
Quotation
Men mag de gebreeken, die't geval in de natuer geeft, wel herstellen: maer niet anders, dan nae't model van een gezonde welschaepentheyt, bestaende in een bequaeme meedevoeglijkheyt van deelen, nae den eysch van 't geheel. Want de menschlijke welschaepenheyt kan ook verscheyden zijn, als kort en langachtig, tenger en gezet.
[BLANC J, 2006, p. 136] Il est bien possible de corriger les défauts que le hasard donne dans la nature. Mais cela ne doit se faire qu'en obéissant au modèle d'une saine conformité, qui consiste en une habile solidarité des parties entre elles, et en un rapport qui convient avec le tout. Cette conformité, en effet, est également susceptible d'être variée, le corps humain pouvant être petit ou grand, tendre ou robuste, etc.
Conceptual field(s)
Quotation
Die lof begeert, zeyt hy verder, vermijde de leelijkheyt in zijne beelden, dat is, hy zuivere haer van alle opspraeklijke teykenen, en trachte nae 't geene gezont en behaeglijk is. En hier toe wil hy, dat men zich veel levendige menschen lichamen voor oogen stelle, en de schoonste maeten vergadere. Want de konst is in de natuer ingedoopt, als gy die daer uit zult getrokken hebben, zult gy veele dwaelingen in uw werk vermijden. Dit is 't meest al, dat den grooten Albert Durer tot onderwijs in zijn Proportieboek voorstelt, ik geloove, dat hem de doodt, terwijl hy dit werk opstelde, verrast heeft.
[BLANC J, 2006, p.137] Qui désire les louanges, dit-il plus loin, doit éviter la laideur dans ses figures. Autrement dit, il doit les épurer de tous les signes condamnables et ne rechercher que ce qui est sain et plaisant. Et pour cela, il veut que l'on contemple sur le vif de nombreux corps d'hommes et que l'on recueille les plus belles mesures. L'art, en effet est immergé dans la nature. Lorsque vous l'en aurez sorti, vous eviterez de nombreux errements dans vos oeuvres. Voici l'enseignement du grand Albrecht Dürer, dans son livre des proportions, avant que la mort, je crois, ne l'ait surpris alors qu'il préparait cet ouvrage.
Conceptual field(s)
Quotation
Wy vinden te Romen en elders blijken genoeg, dat'er een konstige kennis der maetschiklijkheit geweest is. En of wy schoon tot haere onfeylbaere kennis niet en geraken, zoo zal nochtans ons oog keurlijk worden, in 't vermijden der wanstalticheden, die gemeenlijk deur 't naevolgen van de gemeene natuer worden voortgebracht, zoo wy op de waere maetschiklijkheyt beginnen te verlekkeren.
[BLANC J, 2006, p. 138-139] Nous trouvons, à Rome et ailleurs, assez de preuves de l'existence de cette habile connaissance des proportions. Et si nous ne parvenons pas à la connaissance [ndr: des anciens], notre oeil gagnera toutefois en précision, afin d'éviter les laideurs habituellement produites par l'imitation de la nature ordinaire, si nous commençons ainsi à prendre goût aux vraies proportions.
Conceptual field(s)
Quotation
{Wel koloreeren is als't gebouw op de grondvest van de Teykenkonst, En de ziele daer af; Zonder welke zy van hare macht ontbloot is. Dat is, de natuer gansch gelijk te schijnen.}
[BLANC J, 2006, p. 349 {Le bon coloris est comme l'édifice au-dessus de la fondation de l'art du dessin et il en est l'âme, sans laquelle l'art du dessin est dénué de force, c'est à dire qu'il est incapable de faire paraître la nature de façon totalement ressemblante.}
Conceptual field(s)
Quotation
Het onderwerp der Schilderkonst is, gelijk te vooren geroert is, alles na te beelden: haer voorwerp dan is de geheele zichtbare natuer, waer van zich niets in onze oogen vertoont, of het heeft zijn eyge vorm en gedaente, {...} ; maer zelfdeeze gedaenten worden eerst zichtbaer door hare koleuren, die de dingen by zich zelfs hebben: welke bestaen of in enkele onvermengde, of vermengde.
[BLANC J, 2006, p. 350] La fin de l'art de peinture est, comme il a été dit plus haut, de tout représenter. Son objet est donc la totalité de la nature visible, dont rien ne se montre à nos yeux qui n'ait sa propre forme et son propre aspect [...]. Mais seules les couleurs - qui peuvent être des couleurs simples et non mélangées ou des couleurs mélangées- que les choses ont en elles-mêmes permettent de rendre d'abord visible ces formes.
Conceptual field(s)
Quotation
En hierom wort alles, wat men schoon, geestich, en volmaekt in de natuer vind, zelfs
van den gemeenen man schilderachtich genoemt.
[BLANC J, 2006, p. 431] C'est pourquoi tout ce que l'on trouve dans la nature de beau, de spirituel et de parfait est même généralement appelé "pittoresque".
Conceptual field(s)
Quotation
Dien treffelijken Onderwijser wilde dat sijn discipelen haar geheel en al aan de leere van de Natuure en wetten van het Leven souden overgeven, sonder daar niet alleen niet af te wijcken, maar daar ook niet als ongehoorsame Leerkinders tegen te knorren, en te morren: want een Schilder magh hem noit laten voorstaan datter wetten of regels in de natuur of in ’t leven sijn, die in haar selven onvoegsaam, lastig of moyelijk zijn; {Een Schilder moet noit tegen de wetten van de natuyr twistreden.} zulx dat hy wenschen sou datse hem te geval anders waren danse sijn; of datse mogten toelaten, soo ’t mogelijk waar, datse door hem wat verhansseld wierden. Maar hy moet de wetten van ’t leven soo aanmerken, datse enkel en hem alleen tot voordeel van sijn konst, soo alsse zijn, gestelt zijn.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] That outstanding Teacher wanted his pupils to completely surrender themselves to the teaching of Nature and the laws of Life, without straying from it, and also without complaining and grumble against it: because a Painter may never argue that there are laws or rules in nature or in life, that are improper, hard or difficult; {A Painters should never fight against the laws of nature.} such that he would wish that they were different than they are; or that they would allow, if it were possible, that they were pushed around by him a bit. But he should observe the laws of nature as such, that they are formed as they are, only to the advantage of his art.
Conceptual field(s)
Quotation
Waaneer Leonard de Vinci sijn Leerlingen, aangaande de Proportie onderwees, soo belaste hy haar de Menschbeelden alleen in de Lengde, en niet soo seer inde Breedde waar te nemen. Te kennen gevende, dat de brette altijt in de Natuure geproportioneerd is na de lengde, en de lengde na de dikte. {Hoe sommige voornamelijk de Proportie in de lengde wilden in agt genomen hebben.} Want seyde hy, daar is een soodanigen wonderlijken Wijsheyd in de Natuur, dat zy alles, ’t geen sy voortbrengd, van wat soort het ook is, altijd het gevoeghlijkste paard, en by den anderen schikt. En over sulks is het den Schilder geraden, die Orden in de Proportie-maten der Leden te volgen, in welk men siet dat de Natuur doorgaans verlustight; en als werk maakt, om die geduurig op sulken wijse voort te brengen, en den Konstenaars tot Voor-beelden te stellen.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] When Leonardo da Vinci instructed his Pupils with regard to the Proportion, he told them to observe the Human Figures only lengthwise and not so much in their width. Explaining that in Nature the width is always proportioned after the length, and the length after the girth. {How some have mainly observed the Proportion lengthwise.} Since, he said, there is such a wonderful Wisdom in Nature, that everything that she creates, no matter which species, she combines it the most proper way and arranges it in relation to the others. And regarding to this the Painter should follow this Order in the Proportional Sizes of the Limbs, from which one sees that Nature usually embellishes; and makes it its purpose, to continuously produce these in this manner, and serve the Artists as Examples.
Goeree refers specifically to Leonardo da Vinci’s ideas on the proportion of the human body. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
{Vereisch in ’t gemeen.} Dewijle een schilder de nature vereeuwigen wil, en graag met zijn konstige werken zijne naam; zoo is vooral van nooden, dat hy Panneel en doek zoodanig bereide, dat hy zijn oogmerk bereike en de betaalder van de konst niet te klagen heeft: ’t welk met reden niet geschieden kan; als men op duirsaame tafereelen, duirsame Verwen konstig na de nature schildert.
[translation: BEURS, en préparation, transl. Myra Scholz:] {General requirement} Since a painter wants to immortalize nature, and by means of his artworks his name as well, it is most important that he prepare the panel and canvas in such a way that he achieves his aim, and that the person who pays for the art has no complaints—and he will have no reason for such if one skillfully paints true to nature on durable painting surfaces with durable colors.
Conceptual field(s)
Quotation
[…] en een schilder mag zijn arbeijd en konst meest te vergeefs reekenen, als hy verwen ’t zamen schikt, die gantschelijk niet by den anderen voegen, en ’t voornaamste door ’t mindere zijn glans verdooven wilt: […]
{Hoe op de verwen toe te passen.} Maar om dit op ons oogmerk to te passen, zo ist’t wel wat beswaarlijk te bepalen, in wat voor verwen deze wetten plaatze grijpen: dog de eygene beproevinge en ondervinding en ’t neerstig beschouwen der volmaakste leermeester der nature, die in bloemen, regenboog, vogelen, steenen en velerley zaken veelerhande verwen by elkanderen schikt, kan ons mettertijd, insonderheid wat oordeel gebruikende al redelijk gerust stellen: maar de volstrekte bepalinge zou afhangen van den aard der verwen die nog niet bekent is als’t behoort, en van de kragt der gezichtszenuwen en inbeeldinge:
[translation: BEURS, en préparation, transl. Myra Scholz:] A painter, too, can consider his work and art largely in vain if he juxtaposes colors that do not go well together. What is most excellent may lose its luster through what is inferior: […] {How to apply this to colors} But to apply this to our purpose, it is difficult to determine in what kinds of colors these laws are manifest. Yet one’s own experiments and experience, and the diligent observation of the supreme teacher, nature, which combines colors of many kinds in flowers, the rainbow, birds, stones, and all sorts of things, can in time give reasonable assurance, especially if sound judgment is used. But complete certainty would depend on the nature of colors, which is not yet adequately understood, and on the strength of the optic nerves and perception.
On page 26, this term is written as 'by elkanderen schikken'. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
{Wijt uitgestrektheid der Schilder-konst.} Ten opzigt dan van de mengelinge der Verwen, is deeze konst als oneindig, een onuitspreekelijke zee waar in men verdwaalt. Waarom een Schilder best zal doen, van zig daar toe te begeven; dat hy best als met zijne byzondere natuure overeenstemmende, kan magtig worden; om met het meeste genoegen daarin tot een groote volmaaktheid op te klimmen.
[translation: BEURS, en préparation, transl. Myra Scholz:] {Wide scope of the art of painting} With regard to the mixing of colors, then, this art appears infinite, an indefinable sea in which a person can lose his way. For this reason a painter can best apply himself to mastering that which is most in keeping with his individual character, in order to experience the greatest pleasure in aspiring to a high degree of perfection.
Conceptual field(s)
Quotation
{Wat zijn stuk in alles aan te leggen noodwendig.} Als een Schilder dit niet weet, zal zijn werk hem meester werden, en van de natuure afwijkende overhoop leggen, zonder sterk en flaauw, nabyheid en verheid behoorlijk te konnen verkrijgen.
{De ordre is verscheiden na de zaaken.} Men kan wel bevroeden, dat alle zaaken juist niet eveneens willen zijn behandelt, zommige die weinige veranderinge van verheid en nabyheid hebben, kan men op de kragt van de inbeeldinge door de gewoonte gevestigt, laten afloopen; maar nogtans niet in den aanvang van zijn konst-oeffeninge, zommige stukken hebben veele verschieten en gronden, als landschappen; daar ook de logt van onder (na de landschappen) na boven getempert worden, daar zijn bloemstukken, die veelerhanden en wonderlijke mengelingen van bloem en loof hebben; daar zijn kameren en beelden daar in, ook wel om geschiedenissen afte schilderen: die een Leerling ligt versetten; als zy in zijn ordre van aanleggen niet vast en is.
[translation: BEURS, en préparation, transl. Myra Scholz:] {Proper application of everything is necessary} If a painter does not know these things, he will lose control of his work, which will be chaotic and deviate from nature, having no balance of intense and subdued, nearness and distance. {Different subjects require different orders} As one can imagine, not all subjects should be treated in the same way. For some, with little difference in distances, one can simply rely on imagination as established by habit—but not when one is beginning to practice art. Some pieces have many gradations of distance and grounds, such as landscapes, where sky must also be applied in shades from the lower part (adjacent to the landscape) upward. There are also floral pieces with many amazing combinations of blossoms and leaves. There are interior scenes with human figures, also needed for historical paintings. All these can easily confuse a pupil who is not well versed in the order of application.
Conceptual field(s)
Quotation
{In ’t glas en vogtigheden is straalbuiginge.} Gelijk in ’t voorgaande Hooftdeel van de weersteutinge der klootsche ligtbaaren te pas quam; zoo komt hier ook ter snee haare straalbuiginge, op de vlakte van lichchaamen van andere stoffen die doorschijnende zijn, geboogen werdende de straalen na de loodliny, of van de zelve af na dat de doorgang van de ligtstraalen, daar begint te vertraagen of te verwakkeren: […]
Dog deeze dingen niet nader wiskonstig onderzoekende, als d’Heer Chr. Huygens gedaan heeft, weetende dat een Schilder altijd in dit stilleven der nature kan voor zig zetten; als hy eenen dag en zelve oogpunt maar behoudt, in zijn gantsche tafereel;
[translation: BEURS, en préparation, transl. Myra Scholz:] {In glass and liquids rays are refracted; effects in glass and water} Just as the reflection of spherical light waves played a role in the previous chapter, the bending of light rays is also relevant here, but on the surface of things made of other substances, namely those that are translucent. In this case the rays are refracted either towards the perpendicular or away from it, depending on whether the light rays begin to slow down or speed up in passing through the substance: […] Yet we shall not further investigate these things mathematically, as Sir Christian Huygens has done, knowing that for this still life a painter can always place nature in front of him, and all he need do is maintain the same light and the same point of view on the entire scene.
In this paragraph, Beurs discusses the importance of diffraction with regard to still life painting, in particular glass and liquids. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
{Stoffe deezes Hooftdeels.} ’t Is gantschelijk noodig, datwe een Hooftdeel maaken van allerhande zoorten van ligten en brand, die des nagts aangesteeken zijnde wonderlijk de omleggende lichchaamen doen tevoorschijn komen, en in zoo veelerhande verscheidentheid, datze onbeschrijvelijk is.
{Moeyelijkheid.} Daar uit ligt te verstaan is, dat de oeffeninge van deeze stoffe, om ‘er in tot eenige zoorte van volmaaktheid en vastigheid te geraaken, al vry swaar is, en dat ‘er om verscheide vertooningen van nagtligten wel uit te drukken veel overleg voorzigtigheid en beschouwinge van de natuir en ervarentheid van nooden is.
{Aanbieding van hulpe.} Wy zullen de Leerling eenige aanmerkingen van de voorname voorvallen ter hand stellen; om hen zoo op de weg te helpen; wel weetende, dat het gebruik en oordeel hier ’t voornaamste werk moeten doen.
{Algemeener aanmerkinge van nagtligt.} Alle schaduwen zijn hier sterk en kantig; en om in ’t gemeen wat te zeggen van toortzen, fakkelen en lampen; zoo weet, datze byna op eene wijze te behandelen zijn; […]
[translation: BEURS, en préparation, transl. Myra Scholz:] {Subjects of the this chapter} It is definitely necessary for us to devote a chapter to all kinds light and fire, which when burning at night lend the surrounding objects a wondrous appearance, and in so many different ways that they defy description. {Difficulty} It is obvious, then, that practicing this material in order to achieve some degree of perfection and competence is quite difficult, and that rendering various manifestations of nocturnal lights requires a great deal of thought, care, observation of nature, and experience. {Offer of assistance} We will provide the pupil with a few pointers about the most important types in order to help him on his way, knowing that practice and good judgment have to do most of the work here. {General remarks about nocturnal light} All shadows here are strong and sharp-edged. And to make a general statement about torches, firebrands, and lamps: They can all be dealt with in much the same way.[…]
Conceptual field(s)
Quotation
Zo stapt den Jongeling, door een geestigen aart aangedreeven bly en luchtig, en van trap tot trap, tot de zichtbaarheeden der natuur, ende heldre bespiegelingen, daar hy zijn natuurlijke neiging toe voelt trekken, terwyl hy bevind dat Natuur en Kunst, hem beide beginnen toe te lacchen, en aan te dryven, tot hoe langs hoe grooter zaaken, daar hy door begeerte en iever toe aangelokt werd.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] As such the young man, driven by a spirited nature, moves happily and loosely from step to step, towards the visibilities of nature and clear reflections, to which he feels his natural inclination drawn, while he feels that Nature and Art both start to smile at him, and push him towards the more the greater things to which he is seduced by desire and diligence.
Conceptual field(s)
Quotation
Zo dat het met recht wel te beklaagen is, dat wy daagelijks zo veel bequaame geesten, tot broddelaars zien worden, en dat alleenig door slecht onderwys. ’t Is wel waar dat de Natuur veel macht heeft, buiten d’onderwyzinge: maar men moet ook vast stellen, dat het onderwys, zonder hulp van de Natuur, kragteloos is: Want de Natuur is blind, zo de Konst haar oogen niet oopent.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] Such that is truly to be regretted that we daily witness so many adequate minds turn into botchers, and this only because of bad instruction. It is true that Nature has a lot of power, besides the instruction: but we have to admit, that instruction is powerless without the help of Nature: Because Nature is blind, if Art does not open her eyes.
Conceptual field(s)
Quotation
Zy word van de natuur verkozen, en is van de bevalligheeden altyt geoeffent, om de waereld uitmuntende mannen te leeveren, voornamentlyk in deze Edele Konst, die zo veel Weetenschappen in zich behelst: Ja ik derf zeggen, dat ‘er geen Konst of Weetenschap in de waereld hoorde te zijn, of een volmaakt Schilder, dienden ‘er eenige kennis van te hebben. De Natuur verschaft aan de vaardige geesten, meer voordeel, dan de Leer-oeffening, aan d’anderen. Vind men niet meer voorbeelden van Doorluchtige Meesters in deze Konst, die op den hoogsten top geklommen zyn geweest, welke vrolijk en vol snakeryen waaren: dan van de geenen, die een zwaarmoedigen aart hadden? Raphael, Polidoor da Caravaggio, Leonard da Vinci, Peryndel Vaga, Parmezan, Primaticcio, Pietro de Corton, Tintoret, Giorgon, Lodewyk en Annibal Carats, Albaan, Bassan, Lanfranc, en meer andere; zyn die niet alle vrolijk en vaardig van geest geweest?
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] They [ndr: talented artists] are naturally preferred and is always trained in beauty, to provide the world excellent men, especially in this Noble Art, which contains so many sciences: Yes I dare say, that there should be no Art or Science in the world, or a perfect Painter should have some knowledge of it. Nature provides the apt minds more advantage than the practice of learning provides to others. Does one not find more examples of illustrious Masters in this Art, who have climbed to the highest summit, who were happy and full of joy: than of those, who had a melancholic nature? Raphael, Polidoro da Caravaggio, Leonardo da Vinci, Perino del Vaga, Parmigianino, Primaticcio, Pietro da Cortona, Tintoretto, Giorgione, Ludovico and Annibale Carracci, Francesco Albano, Bassano, Lanfranco and many others; have they not all been happy and apt of mind?
ALBANI, Francesco
BASSANO, les
CARRACCI, Annibale
CARRACCI, Ludovico
DA CORTONA, Pietro (Pietro Berrettini)
DA VINCI, Leonardo
DEL VAGA, Perino (Pietro di Giovanni Bonaccorsi)
GIORGIONE (Giorgio da Castelfranco)
IL PARMIGIANINO (Girolamo Francesco Maria Mazzola)
IL PRIMATICCIO (Francesco Primaticcio)
IL TINTORETTO (Jacopo Robusti)
LANFRANCO, Giovanni
POLIDORO DA CARAVAGGIO
RAFFAELLO (Raffaello Sanzio)
It is unclear what exactly 'Zy' in the first sentence is refering to. This paragraph is ordered differently in the German translation. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
[…] en hoewel de Natuur in alle andere deelen, ten opzicht der konst, gebrekkelyk is, zy is zulks niet omtrend de Coloriet, hierom is het, dat in dit deel der konst, geen beeter modél gevonden word, dan het leeven zelve […]
[D'après DE LAIRESSE 1787,p.99:] En quoique la nature soit dans quelques parties moins parfaite que l’art, ce n’est certainement pas dans celle du coloris […] Quelle n’est donc pas la folie des peintres qui prétendent embellir la nature dans la partie du coloris, tandis qu’elle y est inimitable?
Conceptual field(s)
Quotation
Dierhalven moeten zich de welmeenende Yveraars in de Schilderkonst, niet laaten voorstaan, dat zy de rechte Coloriet buyten de natuur vinden zullen; want de grootste bevalligheid hier in, bestaat in deszelfs verandering, te weeten in de bloozigheid, geelagtig en blaauwigheid, zo wel in oude als jonge voorwerpen […]
[D'après DE LAIRESSE 1787, p. 100:] Qu’on se flatte donc point, je le répète, de trouver le vrai & le beau coloris sans le chercher dans la nature même; ce qui est d’autant plus essentiel, que c’est dans cette partie que consiste la plus grande beauté de la peinture; sur tout par la variété des teintes vermeilles, bleuâtres & jaunâtres […]
Conceptual field(s)
Quotation
Ja men ziet haar [NDR : Moderne Schilders] het zelve noch veel leelyker nabootsen, dan de natuur dat voortbrengt: want hoe wanschikkelyker tronien Bamboots, Ostade, Brouwer, Molenaar […]
[D'après DE LAIRESSE 1787, p. 288:] Plusieurs peintres même, loin de rendre la nature telle qu’elle pourroit l’être, pour approcher de la perfection idéale, cherchent, au contraire, à la dégrader ainsi que l’ont fait le Bamboche, Ostade, Brouwer, Molenaar […]
Conceptual field(s)
Quotation
Invoegen het Modern schilderen voor geen konst geacht kan worden, wanneer de natuur enkelyk gevolgd is: want dan is het slechts een onvolmaakte nabootsinge, of wel een gebrekkelyke na-äapinge. Ja alwaar het schoon dat men een zaak natuurlyk uitgebeeld had, wel getekend, geordineerd, en voegelijk geschikt; landaard, manieren en gebruik, modes en dragten, als mede de koleuren duidelyk waargenomen en vertoond; zoo zal zulks nochtans, door rechte kenders voor geen konstig werk aangezien worden: maar als de Konst met de Natuur, wanneer zy door een schranderen en verheevenen geest van haare gebrekkelykheden gezuiverd en verbeterd is, gepaard, de overhand hebben, en dan de voornoemde deugden hier by gevoegd zyn, zal het zekerlyk een volmaakt en deftig Konststuk voortbrengen […] De nooitvolpreezene Anthoni van Dyk was in het Antiek zo wel uitmuntende als in 't Modern; hebbende in het laatste zo wel als in het eerste de voorzeide drie bevalligheden gelyk een staale wet gevolgd, […]
[D'après DE LAIRESSE 1738, p. 134:] The modem Painting can therefore not be accounted Art, when Nature is simply followed ; which is a meer imperfect Imitation or defective aping her. Even, were a Thing represented ever so natural, well-designed and properly ordered ; the Condition, Manners and Cuftom of the Country well obferved, and the Colouring most exact:, yet the Knowing will not think it artful: But when Nature is corrected and improved by a judicious Master, and the aforefaid Qualities joined to it, the Painting must then be noble and perfect [...] Van Dyk, never enough to be commended, gained Excellence in the antique as well as the modern Manner, by strictly following the aforesaid three Graces in both […]
Conceptual field(s)
Quotation
WY hebben te vooren gezegt, dat de Schilderkonst een nabootster van de gantsche Natuur in haare zichtbare deelen is.
[D'après DE LAIRESSE 1787, p. 335:] Nous avons dit plus haut que la peinture est une imitation de toutes les parties visibles de la nature.
Conceptual field(s)
Quotation
DE verscheidene lichten in een Stuk oordeelen zommige dat onmogelyk wel konnen staan: want, zeggen zy, indien het goed was, zo zouden Raphaël, Carats, Titiaan, Poussyn, en andere braave Meesters meer die manier wel voor goed gekeurd, en niet verworpen hebben. Ja de Fransche Academisten, voegen zy'er by, die tot zulk een hoogen top gereezen zyn, besluiten eenpaariglyk, dat men niet als een eenig licht in 't algemeen zal gebruiken; verwerpende een Schildery dat meer als een licht vertoond. By gevolg oordeelen zy, dat de gezegde lichten maar een vinding zyn van Hollandsche Meesters, die het Antiek niet verstaan, welke maar alleen de natuurlykheid beoogen, om de onkundigen aan te lokken. Waar op ik zeg, dat, hoewel Raphaël, Poussyn, en andere groote Konstenaars het zelve in hunne Werken niet getoond, maar zich enkelyk aan een algemeen licht gehouden hebben, zulks niet en spruit uit een verachting of verwerping van het zelve, als of het tegen de natuur en konst zoude stryden; maar alleen dat zy 'er toen noch niet om gedagt, of 'er van geweeten hebben: alzo de Konst toenmaals in die deelen haare volmaaktheid noch niet had bereikt of verkreegen. Niet dat ik zeg, dat zulk een Stuk met verscheidene lichten beter is, als met een alleen 't geen natuurlyk is verbeeld; maar wel dat, als het zo te pas komt en konstig uitgewerkt is, het een schildery een veranderlyke welstand byzet [...]Met deze voorbeelden meen ik genoegsaam verklaard te hebben de natuur en werking van verscheidene lichten; als mede hoe voordeelig de kennis daar van is, zo wel in zon-als gemeen licht, ten opzichte van de veranderlykheid, zo wel in Landschappen als in andere verkiezingen; daar en boven de overvloedige middelen, die daar uit voortkomen, tot verrykinge onzer Ordinantien, en boven de gemeene trant.
[D'après DE LAIRESSE 1787, p. 441-445:] Il y en a qui pensent que plusieurs différentes espèces de lumière doivent faire un mauvais effet, quand elles se trouvent ensemble dans un tableau ; car, disent-ils, si cela n’étoit pas, Raphaël, le Carrache, le Titien, le Poussin, & d’autres grands maîtres, en auroient fait usage dans leurs productions. Les peintres François même, ajoutent-ils, qui sont parvenus à un si haut dégré de perfection, sont unanimement d’avis qu’il ne faut employer qu’une seule lumière générale dans un tableau, & rejetent ceux où il y en a davantage ; d’où ils concluent que ces doubles lumières sont une invention des peintres Hollandois, qui ne connoissent pas l’antique, & qui ne font qu’imiter servilement la nature, pour mieux plaire aux ignorans. A quoi je réponds, que quoiqu’il soit vrai que Raphaël, le Poussin, & d’autres grands maîtres, n’aient pas introduit ces doubles lumières dans leurs ouvrages, & se soient contentés d’un jour général, il ne faut pas l’attribuer à leur mépris pour cette méthode, comme si elle étoit contraire à la nature & à la vérité [ndr : art]; mais seulement parce qu’ils l’ignoroient encore, & qu’elle ne leur est pas entrée dans l’esprit ; car l’art n’étoit pas encore parvenu de leur tems, à ce dégré de perfection dans cette partie, auquel on l’a porté depuis. Je ne prétends pas néanmoins qu’un tableau où l’on a employé différentes lumières, soit meilleur que celui où il ne règne qu’un jour général bien rendu ; mais je veux seulement faire entendre que différentes lumières ménagées avec intelligence [ndr : avec art], peuvent contribuer à donner une élégante diversité [ndr: litt. convenance changeante] à une production de crois que ces exemples suffisent pour faire comprendre la nature & l’effet de différentes lumières, & combien la connoissance en est nécessaire aux artistes, soit, pour l’emploi de la lumière du soleil, ou pour celle du jour ordinaire, tant dans les paysages que dans toutes les autres espèces de compositions.
CARRACCI, Annibale
École française
École néerlandaise
POUSSIN, Nicolas
RAFFAELLO (Raffaello Sanzio)
TIZIANO (Tiziano Vecellio)
Conceptual field(s)
Quotation
Wat de kracht belangt, ik zou wit noch zwart spaaren […] Men moet zich niet laaten misleiden door deze of geene manier: volgt alleenlyk de Natuur, zo gy de Konst wil voldoen. Weg met futselen, vroeten, en morssen: tast uw werk met een kloeke hand aan. Evenwel niet op zyn Rembrands of Lievensz, dat het sap gelyk drek langs het Stuk neêr loope; maar gelyk en mals, dat uwe voorwerpen alleen door de konst rond en verheeven schynen, en niet door kladdery.
[D'après DE LAIRESSE 1738, p. 253:] As to the Force, I should not be sparing either of White or Black […] You must not suffer yourself to be swayed by this or that Manner ; follow Nature, and you will content Art. Away then with Drudgery and Muddling ; handle your Work boldly, yet not, with Rembrant and Lievens, to let the Colours run down the Cloth, but lay them smooth and even, that your Objects may seem round, and relieved only by Art, not by daubing.
Conceptual field(s)
Quotation
Zelfs is myn gevoelen, dat 'er twee groote voordeelen in het navolgen en copieeren van braave Meesters gevonden worden. Het eerste is, dat men in dezelve veele misstallen, die de eenvoudige natuur bezit, door hunne geest en konst verbeterd ziet: het tweede, dat men op dien voet zich gewent om dezelve, wanneer wy de natuur voor ons hebben, te verbeteren. Waarlyk, twee dingen en wezendlyke zaaken van groot belang. Ja wat meer is, een Meester in zyne natuurlyke neiging aangemerkt, is hy anders als een kind, dat grooter en ouder werdende, de driften van de natuur opvolgt? […] Maar laat reden en konst dezen ingeboorenen aart leiden: dan zal, als door een zuiver kanaal, de heldere vocht van den geest rein en onbesmet geleid worden. […] om dat de natuur in een eenig voorwerp dikwils ten opzichte der begeerde volmaaktheid gebreekig is: maar omtrent haare uitwerkselen en voorwerpen in het algemeen is zy volmaakt; en de konst werd hier gedwongen haar op te volgen.
[D'après DE LAIRESSE 1787, vol. 2, p. 176:] Au reste, il y a deux grands avantages à imiter & à copier les ouvrages des bons maîtres, 1. parce qu’on y voit la nature corrigée [ndr : par leur esprit et leur art] des défauts qu’elle peut offrir ; quelquefois même elle y est embellie : 2. à cause que par ce moyen on apprend à faire soi-même ces corrections & ces embellissemens, quand on a la nature devant les yeux : deux points qui, sans contredit, sont de la plus grande importance. Cependant on peut dire qu’un artiste, par l’inclination qui lui est innée, ne doit être regardé que comme un enfant, qui en grandissant, suit de plus en plus l’impulsion de la nature […] Mais lorsque la raison & l’art le guident, il ne peut manquer de parvenir à la perfection ; ce qui me conduit à remarquer que l’étude & la pratique de l’art sont infiniment plus utiles que toutes les notions que nous tenons de la nature seule, qui souvent nous induit en erreur, en nous ne faisant chercher la perfection dans une seule partie, quoiqu’elle soit parfaite dans tout ce qu’elle produit ; et à cet égard l’art est obligé de suivre la nature […]
This analysis only refers to the term 'natuur' in the sense of the physical world, although it occurs in this citation with other connotations as well. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
Ja wat ziet men, zegt hy verder, in het groots Italien, en voornaamentlyk prachtig Romen, niet al heerlyke en uitgeleezene wonderwerken! Het schynt, of Natuur en Konst zich onderling verbonden hebben om aldaar hunnen troon te vesten, en hunne macht te toonen, ten einde die vermaarde stad meestresse der waereld, en der schoonheid des geheelen aardbodems te maaken.
[D'après DE LAIRESSE 1787, vol. 2, p. 191:] Quelles merveilles de l’art ne voit-on pas en Italie, & sur-tout dans la magnifique Rome, où l’on diroit que la nature & l’art semblent être convenus d’établir leur trône, & d’exercer leur puissance, pour rendre cette ville la maîtresse & la merveille [ndr : la beauté] de l’univers !
Conceptual field(s)
Quotation
DAar is geen ding in de waereld, 't welk niet een byzondere bevaligheid in ons oog heeft, wanneer het, de Natuur en Konst te samen gepaard zynde, door een geoeffende hand wel uitgewrocht is: en hoewel alle oogen niet even kundig zyn om de reden van deze bevalligheid grondig te bezeffen, komen zy niettemin door een wonderlyke schikking in een en het zelve gevoelen; stemmende eenpaarig, dat het schoon staat en zo behoort te weezen, onaangezien den een, gelyk ik zeg, het verstaat, en den ander niet; en zulks om die redenswil, dat de Konst van zulk een vermogen is, dat, hoewel de Natuur in het stof haarer voorwerpen schoon zy, de zelve echter in onze oogen die uiterste bevalligheid niet zouden hebben, zonder behulp der eerste.
[D'après DE LAIRESSE 1787, vol. 2, p. 197-198:] Il n’y a point d’objet qui ne fasse un bon effet [ndr : la grâce] lorsque la nature & l’art se trouvent réunis ensemble par une main habile ; & quoique tous les hommes n’aient pas la vue assez exercée pour discerner les causes de cette beauté ils n’y sont pas cependant, en général, pas moins sensibles ; de sorte qu’on peut dire que la puissance de l’art est telle, que toute admirable que soit la nature dans ses productions, elles ne font cependant une profonde impression sur notre esprit par le secours de l’art.
Conceptual field(s)
Quotation
Niemand moet twyffelen of de Graveerkunde is een deftige en lofwaardige konst, zo wel ten opzichte van de Schilderkonst, als de Schilderkonst ten opzichte van de natuur: want gelyk de laatste de natuur tot modél of voorwerp heeft, die zy met het penceel trouwelyk nabootst, zo bootst de Graveerkunde desgelyks de Schilderkonst met de naald of het graveeryzer zodanig na, dat'er niets aan ontbreekt dan alleen de koleur, welke echter noch, des noodts zynde, daar by gevoegd kan worden. De Schilderkonst bestaat in een zuivere, nette, en welgevolgde tekening, proportie, dag en schaduwe: de Graveerkunde is voornaamentlyk mede daar op gegrondvest. De Schilderkonst maakt een onderscheid tusschen het gemeen licht en het zonnelicht: de Graveerkunde van gelyken, of kan het doen. In't kort, daar is niets dat den een met de penceel verricht, of den ander kan het met de naald of het yzer mede uitdrukkken, zo wel allerhande stoffen, wol, zyde, zatyn, linnen, glas, water, goud, hout, steen &c.
[D'apres DE LAIRESSE 1738, p. 630:] The Art of Engraving is questionless noble and praise-worthy ; because it respects Painting, as Painting does Nature : For as the latter has Nature for it’s Model or Object, which it faithfully imitates with the Pencil ; so Engraving likewise copies Painting, either with the Needle or Graver, in such Manner as only to stand in Need of Colours ; which, when required, may be added to it. Painting consists in a neat and good Outline [ndr: drawing], Proportion, Light and Shade : And these are also the Foundations of Engraving. Painting distinguishes between common Light and Sunshin : Engraving does, or can do, the same. In fine, whatever the one performs with the Pencil, the other can express with the Needle or Graver, and as neatly, wheather Stuffs of all Kings, Wool, Silk, Sattin, Linnen, Glass, Water, Gold, Wood, Stone &c.