VERDIEPING (n. f.)
TERM USED IN EARLY TRANSLATIONS
/FILTERS
LINKED QUOTATIONS
Quotation
De wijdtlopigheydt der dinghen welcker ghelijckenissen dese dappere kunste soeckt voor te stellen, wordt op een gantsch andere wijse van Socrates verhandelt; de Schilders, seght hy {apud Xenoph. Lib. 3 Apomnem.}, soecken met haere verwen af te beelden verdiepte ende verhooghte, verdonckerde ende verlichte, harde ende sachte, ruyghe ende gladde, nieuwe ende oude lichaemen.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] The diffuseness of things which similitudees this brave art tries to portray, is treated by Socrates in a completely different manner; the Painters, he says {…}, try to depict with her paints deepened and heightened, darkened and lit, hard and soft, rough and smooth, new and old bodies.
This is one of the few instances in this text where Junius refers directly to the effect of the material, the colours. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
't Gaet vast en seker dat d'alderbeste Meesters die hare Konst in Koper, Yvoor, Marmer, ofte oock in verscheydene verwen oeffenen, uyt de naturelicke dinghen selver eenigh grondt-leeringhen trecken om haere imitatie nae 't voorschrift der selvigher te richten, om niet alleen den gantschen omtreck der voorghestelder lichaemen recht wel te treffen, maer oock om 't licht ende de schaduwe, de verhooginghen ende de verdiepingen nae 't leven uyt te drucken.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] It is certain that the very best Masters who practice their Art in Copper, Ivory, Marble, or also in different paints, extract some precepts from the natural things themselves to direct their imitation after the precepts of this, to not only strike the entire contour of the depicted bodies well, but also to express the light and shadow, the highlights and depths after life.
This section is not present in the first Latin edition of 1637, but is included in the 1694 editions. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
Daer uyt ontstaet het oock dat dieghene dewelcke met enckele verwen hebben gheschildert altijd eenighe verhooghinghen ende verdiepinghen ghebruycken; want het hun andersins onmoghelijck soude sijn de bysondere leden door haere bysondere linien t’onderscheyden, seght Quint. XI.3. Dus sien wy dat de Konstenaers allenthalven in haere wercken eenighe schaduwen ofte verdiepinghen te passe brenghen, ten eynde dat het ghene ’t welck in haere Schilderyen verhooght is, met meerder kracht moght uytsteken en d’oogen der aenschouwers selfs oock buyten het tafereel soude schijnen t’ontmoeten.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] From this it also occurs that those who have painted with few colours always use some highlights and depths; because otherwise it would be impossible to discern the specific parts through their specific lines, says Quint. (…). As such we see that the Artists use some shadows or depths everywhere in their works, with the goal that that which is heightened in their Paintings, stands out with more power and will appear to also meet the eyes of the spectators outside the panel.
Conceptual field(s)
Quotation
Zeuxis, Polygnotas, ende Euphranor hebben met eenen sonderlingen arbeyd ghesocht haere stucken behoorlicker wijse te beschaduwen ende met eenen levendighen gheest in te aessemen; soo plaghten sy mede daer nae te staen datse in haere verdiepsels ende verhooghsels den oppersten lof boven d’andere Meesters moghten verwerven. Philostr. Lib. II. Cap. 9. De vita Apollonij.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] Zeuxis, Polygnotas and Euphranor have attempted by means of a remarkable labour to shade their pieces in a reasonable manner and to breathe a lively spirit in them; as such they attempted to achieve the highest praise over the other Masters with their depths and highlights. Philostr. (…)
Conceptual field(s)
Quotation
Daer nae, ghelijck alle d’andere Konstenaers eenighe bysondere ghedeelten haerer Beelden, om deselvighe beter te doen afsteken, met licht verwen verhooghen en door een naebuyrighe bruynigheyd verdiepen, soo heeft hy [NDR: Pausias] den gheheelen Osse swart ghemaeckt, het wesen sijner schaduwe maer alleen uyt de kracht der gheweldigher verdiepinghe uytwerckende, en door een sonderlinghe verkortens Konst meteenen oock te weghe brenghende datmen sijne platte Schilderije voor een verheven de half rond beeld soude hebben aenghesien, en dat eenighe dinge daer in afbreukigh en puttigh stonden, die nochtans gheheel ende effen waeren, Plin. XXXV.II.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] Afterwards, like all the other Artists heighten some specific parts of their Images with light colours and deepen them by means of a adjacent brownness to make them stand out better, as such he [NDR: Pausias] has made the whole Ox black, only expressing the nature of its shadow from the power of the marvelous depth, and by a remarkable Art of foreshortening simultaneously achieving that one would take his flat Painting for an elevated semi-round statue, and that some things stood damaged and pitted in it, that were nevertheless whole and smooth, Plin. (…)
Conceptual field(s)
Quotation
De duysternisse schijnt alhier anders niet te sijn, dan de bruyn-achtighe donckerheyd van een dieper schaduwe; even als het schijnsel gheleyt magh worden anders niet te wesen, dan de blickende helderheyd van een klaerer licht, Want indien wy een berd wit en swart te ghelijck overstrijken, seght Ioannes Grammaticus {In Lib. i. Meteorolog. Aristotelis.}, nochtans sal het witte altijd naerder, en het swarte verder af schijnen te sijn. Daerom plaghten oock de Schilders op aenmerckinghe van dit stuck, haer selven met swartachtighe of donckerbruyne verwen te behelpen, wanneer sy de verdiepte holligheyd van eenen bornput, van een reghen-back, van een gracht, van eenen grondeloosen kuyl, ofte iet sulcks meynen af te beelden: Wanneer sy eenighe dinghen in het teghendeel soecken te verhooghen, als naemelick de borsten van een maeghd, een uytghestreckte hand, de voeten van een springhende ofte loopende Paerdt, dan plaghten sy aen beyde sijden een ghenoeghsaeme schaduwe van swarte en bruyne verwen aen te wrijven, ten eynde dat dese ghedeelten door de naebuyrige verdiepinghe met een levendighe kracht van het tafereel mochten afsteken.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] The darkness appears to be nothing else here, than the brownish darkness of a deeper shadow; just like the glow may be thought to be nothing else than the blinking brightness of a more clear light, Because if we cover a panel simultaneously with white and black, says Ioannes Grammaticus {…}, so the white will always appear to be closer and the black further away. Because of this, Painters, following this principle, manage themselves with blackish or darkbrown colours, when they attempt to depict the deepened hollowness of a cesspool, of a rain barrel, of a canal, of a bottomless pit, or something like that: When, to the contrary, they attempt to heighten some things, such as the breasts of a virgin, a stretched-out hand, the feet of a jumping or walking Horse, then they tend to add a pleasant shadow of black and brown paints, so that these parts can stand out with a lively power from the nearby depth.
The term 'caeruleus', which Junius uses in the Latin edition of 1637, refers to dark blue, rather than dark brown. [MO]