MISSLAG (n. m.)
FILTERS
LINKED QUOTATIONS
ANGEL, Philips, Lof der Schilder-Konst, Leiden, Willem Christiaensz van der Boxe, 1642.
1 quotationsQuotation
Ten tweeden, een ghewisse Teycken-hant is een Schilder mede op het hoochste noodich, om dat door de selve voorgekomen kan werden dese grove mis-slag en die men nu niet dan maer al-te-veel door een party losse maets daghelicx in 't licht sien komen; dewelcke, alsse een Tronie aen den dach sullen brenghen, soo bevintmen dit, dat, of de eene Oogh' hooger als de andere sal staen (…). In somma, veel breecke-beenighe dinghen kommender aen den dach, welcke kreupele soute door een vaste Teycken-hant voor-gekomen konnen werden […]. Wanneer sy een vriendelick lachgent Wesen sullen uyt-beelden, dat het wel op een stuere-schreyende gedaente uyt valt: het welcke voort komt uyt de swacke lossicheyt die sy noch onderworpen sijn. So oock int teghen-deel, als sy een inkroppende treuricheyt willen uyt-drucken, dat de Trecken soo losselicke ghetrocken dickmael de toetse van bly-geesticheyt komen te raecken. Om in dese dinghen, en meer boven dien, seecker te gaen, soo wert daer toe vereyst een ghesont verstant, vergheselschapt sijnde met een seeckeren en ghewissen handt.
[proposition de traduction, Léonard Pouy:] Deuxièmement, une main sûre pour le dessin est des plus nécessaires pour un peintre, car cela lui permet d’éviter certaines des erreurs grossières que l’on voit trop souvent, ainsi en observant au jour une trogne, on trouvera qu’un œil est plus haut que l’autre. […] En résumé, beaucoup de peintures estropiées voient le jour; de telles infirmités pourraient être prévenues par une main ferme […]. [Il n’est pas non plus rare de voir que] lorsqu’ils souhaitent représenter un visage riant amicalement, celui-ci apparaisse maussade et larmoyant en raison du faible relâchement auquel ils sont si vulnérables. L’inverse se trouve aussi, lorsqu’ils veulent exprimer une tristesse intérieure, les traits sont tirés de manière si relâchée qu’ils tendent parfois à atteindre une touche de gaieté. Pour s’assurer de telles choses et pour bien d’autres encore, l’on associera un entendement sensé à une main sûre et fiable.
Conceptual field(s)
Quotation
Resteert nu noch, om dit Capittel te besluyten, dat men wete hoemen sich in het oordeelen en beschouwen van andere Luyden Wercken moet dragen: {Hoemen hem in ’t besien van andere Luyden Konst sal dragen om wel te oordeelen.} en daer toe salmen kortelijck in ’t algemeen aenmercken, datmen de kleyne gebreecken en pickediljes niet al te naeuw examineeren, noch te seer berispen en moet; noch de groote misslagen niet te licht door de Vingeren sien: Want soo een Schilder hem hier in onvoorsichtigh komt te dragen, soo loopt hy gevaer om by alle andere veracht, en seer gehaet te werden.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] To finish this Chapter is left that one knows who one should behave in the judging and observing of the works of other men: {How one should behave in the observation of the Art of other men to judge them well.} and for this one will briefly point out in general, that one should not examine the small flaws and trifles all too closely, nor condemn them too much; nor too easily turn a blind eye to the big mistakes: Because if a Painter behaves himself careless in this matter, he runs the risk to become despised by all others and very hated.
Conceptual field(s)
Quotation
[…] {Hoemen sijn Teyckeningh tegen sijn Principael sal Confereeren.} en besiet uwe stellinge alsoo een wijle tijt met opmerckingh als in vergelijckingh tegen u Principael, en doet het met een groote lust en wensch, om sooder eenige fouten in zijn, die uyt te vinden, wandelende tot dien eynde met naeuw opmerckende gedachten, u gansche Teyckeningh door en door, telckens die, soo in ’t bysonder, als in ’t generael met u Principael Confereerende, ghy sult alsdan ontwijffelbaer bemercken, wat misstellingen ghy daer in hebt begaen, zijt dan niet verdrietigh noch traegh, maer verbetert die soo flucx alsse sich opdoen, en dat gy wel geoordeelt hebt vanden misslagh, en waer het aan hapert, en door wat daer die sal konnen verbeetert worden, op dat gy niet de onrechte partye aengrijpt, ofte dat gy door ’t verbeteren van dit of dat niet verraden en wort van meerder misslaghen, want dat is in ’t gemeen den aert vande fouten, diemen in een Teyckeningh, of Schilderye vint, dat wanneer men d’eene verbetert, terstont sich wederom een andere opdoet, invoegen d’eene fout de andere beklapt, daerom datmen met seven oogen, als het spreeck-woort set, moet omsien en wacht houden.
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] […] {How one should compare one’s Drawing against one’s Original.} and observe your composition for a while with observation in comparison to your Original, and do so with great desire and need, to find out the mistakes, if there are any, going over your whole Drawing with closely noticing thoughts over and over for this purpose, comparing it both in detail and in general with your Original, you will then doubtlessly discover which faults you have made in it, do not become sad or slow then, but correct them as soon as they occur, and that you have judged correctly of the fault and what the problem is and how it can be corrected, so that you do not take on the wrong part, or that you do not become aware of other mistakes by correcting, because this is generally the origin of the faults that one finds in a Drawing or Painting, that when you correct one, another will immediately occur, that is one mistake gives away another, therefore one should watch out with seven eyes, as the saying goes.
Conceptual field(s)
Quotation
‘t Is ook niet verwonderlyk, dat zich iemand daar zo ligt in misgrypt [ndr : daging van de zon]; waar van de meeste en waarschynlykste oorzaak, myn 's oordeels, is, dat zulk een de Perspectief niet wel verstaat. Wy zien dagelyks veele diergelyke groote misslagen begaan door zodanigen, welke de grondregulen dezer konst niet bezitten: want tamelyk verstaan, is weinig; maar niet met al is noch veel minder, en dat voor een Schilder, wiens geluk, eer en achting daar aan hangt.
[D'après DE LAIRESSE 1787, p. 457:] Il n’est donc pas surprenant qu’on commette tant de fautes dans cette partie [ndr : lumière du soleil], ce qu’il faut principalement attribuer, je pense, à une parfaite ignorance de la perspective.