Le Peintre qui est un parfait imitateur de la Nature, pourvû de l’habitude d’un excellent Dessein, comme nous le supposons, doit donc considerer la couleur comme son objet principal, puisqu’il ne regarde cette même Nature que comme imitable, qu’elle ne lui est imitable, que parce qu’elle est visible, & qu'elle n’est visible que parce qu’elle est colorée.

Het voornaemste werck van eenen goeden Nae-boetser is voornaemelick daer in gheleghen, dat hy ervaerene ende wel gheoffende ooghen soecke te bekomen; niet alleen om dat wy de verborgene deuchden der ouder Konstenaeren in 't minste niet en konnen begrijpen, 't en sy saecke dat wijse eerst wt vinden; maer oock om dat de schijnbaere deughden selver menighmael soo konstighlick door 't geheele werck in een ghevlochten ende ghewickelt sijn, dat d'alder scherpsichtichste Konstenaers en d'aller ervaerenste Leermeesters de selvighe maer alleen nae den aendacht van een ghestaedighe opmerckinghe konnen beseffen.

Want een recht-sinnigh Nae-boetser moet immers doch een goedt verheler sijner Konste wesen: soo wordt het oock voor enckel kinderwerck ghehouden, wanneer enigh Schilder sich selven meynt wel ghequeten te hebben, als hij slechts de selvighe trecken en linien in 't Copyeren van d'oude Stucken redelicker wijse kan waernemen. Alhoewel eenighe over sulcks uyt der maeten wel daer mede ghepast sijn, dat een Konstenaer de Venus van Apelles ofte den Satyr van Protogenes bequaemlick uyt drucke; alhoewel het oock in haer oordeel een gantsch prijs-waerdighe saecke schijnt te sijn, dat hy d'on-onderscheydenlicke ghelijckenisse van soodaenighe edele Patronen suyverlick treffe;