OOSTINDISCHE INKT (n. m.)
TERM USED IN EARLY TRANSLATIONS
INDIA INK (eng.)FILTERS
LINKED QUOTATIONS
Quotation
Om deze en andere moyelijckheden te vermijden, soumen het Root-Krijt konnen verkiesen, dewijl sulcks meest altijdt bequaem is, daermen oock wel met Swart Krijt wat onder Teyckent, en eenighe toetsen en diepselen mede maeckt, soo als ‘et heden tendaghen noch veele Teyckeningen gesien worden, van Italiaense, en andere Meesters. {Wassen.} Oock teyckentmen met de Pinceel datmen wassen noemt, en dat doet men met Sappen en Incten, als daer is Roet, ofte Bitter uyt de Schoorsteen, gevreven Indigo, gemenght Root-Krijt, en diergelijcke: {Oost-Indische Inct de beste stoffe om te Wassen.} Maer voornamentlijck is den Oost-Indischen Inct een fraye stoffe, die sich met simpel Regen-water ghemenght seer wel en suyver laet gebruycken;
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] To avoid this and other difficulties, one might choose Red Chalk, while that is almost always adequate, with which can also draw underneath the Black Chalk and make some touches and depths with it, as one can nowadays see many Drawings, by Italian and other Masters. {Washing.} One also draws with the Pencil, which is called washing, and this is done with Juices and Inks, such as Soot, or Bitter from the Chimney, rubbed Indigo mixed with Red Chalk and such: {India Ink is the best material to wash with.} But foremost the India Ink is a beautiful material, which can be used well and purely mixed with rainwater;
École italienne
In this section Goeree explicitly discusses which choice of drawing material is best for each stage of the drawing process. [MO]
Conceptual field(s)
Quotation
En al-hoe-wel dit [ndr: teyckenen met de Schrijf-Penne] selfs by veele Meesters is in Oeffeninge geweest, soo moetmen weten dat sy deselve meest hebben ghebruyckt, om veerdigh ende met stoute artseringhen haer dingen Meesterachtigh aen te wijsen, dat oock meest maer ruwe dingen en zijn, maer daer toe gebruycktmen oock wel in plaets van een Schrijf-Penn een Pen van Riet {Riet-Pen.}, (…) Men neemt in ’t gemeen de stucken tot de Pennen een Spanne langh, en versnijdt die als een Schrijf-Pen, datmen hier aen twee eynden kan doen, de spleet moet wat langhachtigh zijn op datse wat losser vloyen soude, en een weynigh fijn, om soo wel luchtige en Eele trecken, als breede en smeerige strijmen daer mede te konnen halen. Dese Riet-Pen is seer bequaem om Landschappen, Ruynen, ende andere rustige dinghen te Teyckenen; heeft een bysondere lossigheyt in ’t handelen, in ’t gemeen ghebruycktmen die met Roet en schoon Water, oock wel een wynigh gemeenen, ofte Oost-Indischen Inct daer onder, dat een aerdigh ghebroocken Coleur geeft;
[suggested translation, Marije Osnabrugge:] And although this [ndr.: drawing with a Writing-Pen] has even been practiced by many Masters, as such one should know that they have used it mainly to competently and with bold hatchings point out their things in a masterful way, which often are but rough things, but for this one also uses a Reed-Pen instead of a Writing-Pen {Reed pen.}, (…) For the pens one commonly takes a piece of a span [ndr.: circa 20 cm], and cuts it like a Writing Pen, which one can do here on both sides, the slit should be rather long for it to flow more loosely, and rather subtle, to be able to make airy and noble as well as broad and dirty stripes streaks with it. This Reed Pen is very adequate to draw Landscapes, Ruins and other calm things; it also has a particular looseness in handling, in general one uses it with Soot and clean Water, also with some general or Indian ink underneath it, which provides a nice broken Colour;
In this section Goeree explicitly discusses which choice of drawing material is best for each stage of the drawing process. [MO]