WAARDIGHEID (n. f.)
FILTERS
LINKED QUOTATIONS
Quotation
Dionysius Halicarnassensis {In Isaeo} stelt ons de eerste reden voor ooghen, wanneer hy drijft dat d’oude tafereelen in een gantsch wonderbaerlicke eenvoudigheyd der Coleuren haeren voornaemsten lof uyt de bevallighe nettigheyd der teyckeninghe trocken; ghelijck de nieuwe daer en teghen allermeest op ick en wete niet wat voor een verscheyden verwig cieraet stonden, als wesende slechtelick en gaer sorghelooslick gheteyckent, siet oock Themistius de Amicitia, daer hy ’t selvighe punt op de selvighe maniere voorstelt. De tweede reden vloeyt uyt d’eerste; want ghelijck d’eerste reden d’oude stucken boven de nieuwe verheft, van weghen d’eenvoudighe ende onbedwonghen bevalligheyd diemen daer in plaght te vinden, soo schijnt de tweede reden d’oude wercken allermeest te roemen, van weghen een gantsch voortreffelicke hooghwaerdigheyd ofte Majesteyt diese uyt d’eenvoudigheyd van d’oude Konste als noch behouden.Porphyrius {Lib. ii. de Abstinentia}, seght dat de nieuwe Beelden der Goden met verwonderinghe worden aenghesien, om de waerdigheyd des wercks; maer dat d’oude daerenteghen gheducht worden, om dat d’eenvoudigheyd haeres wercks met de heerlicke Majesteyt der Goden aller best overeen komt.
[Suggested translation, Marije Osnabrugge:] Dionysius Halicarnassensis {…} introduces us to the first reason, when he [writes?] that the old scenes with a rather miraculous simplicity of colours received their main praise from the graceful neatness of the drawing; like the new, on the other hand, insisted on a – I don’t know what kind of – painterly jewel, being badly and rather carelessly drawn, also see Themistius de Amicitia, where he makes the same point in the same manner. The second reason is based on the first; because like the first reason elevates the old pieces above the new, because the simple and unforced gracefulness that one tends to find in it, as such the second reason appears to praise the old works the most because of a rather excellent stateliness or Majesty that they maintain from the simplicity of the old Art. Porphyrius {…}, says that the new Images of the Gods are being watched with surprise, because of the dignity of the work; but that the old, on the other hand, are feared, because the simplicity of their work coincide the most with the glorious Majesty of the Gods.
Junius continues to explain the distinction between old (oud) and new (nieuw) art, expressing a strong preference for the former. He attributes a praiseworthy simplicity (eenvoud) of colours and a neatness (netheid) of design to the old style, which leads to a gracefulness (bevalligheid) as well as a certain stateliness (hoogwaardigheid, majesteit, waardigheid). The new works, on the other hand, use too many colours and are drawn badly (slecht) and careless (zorgeloos). [MO]