Weynigh Jaren geleden, heeft A. Bosse, binnen Parijs, heir van een gansch Boeck geschreven, dat oock naderhandt in ’t Hoogh-dutys en Neder-duyts is over gheset; In welck hy aenwijst de gronden te maecken, hoemen dat op de Platen sal strijcken, droogen hart ende swart maecken sal, hoemen de Teycken-naelden sal slijpen, vastsetten, ende op het Koper regeeren sal, op wat wijse het Starck-water gemaeckt ende op het Koper gegoten wordt, ende alle andere noodige handt-grepen die daer toe vereyst werden, dien hy op twee verscheyden wijsen, d’een met eenen harden d’ander met eenen weecken grondt leert: Soo dat hy alles klaerlijck tot het maecken der Druck-Parsse toe, volgens sijn eygen ondervinding, als een nuttighe Wetenschap voor de Liefhebbers der Teycken- en Schilder-Konst, daer in komt aen te wijsen. Gelijck hy selfs oock wegen het voordeel datter de Konst-Oeffeningh door kan verkrijgen, inde Voor-reden van ’t gemelde Boeck komt te seggen, dat het te wenschen waer, dat alle Schilders ende Teyckenaers sich tot dese Wetenschap van ’t Etzen begaven, op dat wy door dat middel meerder fraye Printen mochten bekomen, die wy nu missen moeten.

Men heeft oock doorgaens gemerckt dat die Natien welcke geen ghemeene ommeganck met andere Volcken en hebben willen houden, noch hare wetenschappen aen de Werelt bekent maken, oock veele konsten hebben moeten derven, daer in sy andersins lichtelijck hadden konnen uytmunten. Dese mis-slach is oock t’allen tijden onder de Sinesen oorsaeck geweest datse tot op desen dag, de voornaemste gronden van de Teycken en Schilder-Konst niet en verstaen: niet tegen-staende sy in ’t gemeyn een seer groote lust ende genegenheyt daer toe hebben, gelijck die oock sterck onder hen geoeffent wert, maer en konnen (hoe gaeuwe Geesten sy zijn) teghen die van Europa niet op; d’oorsaeck daer van is eensdeels, om datse haer niet en verstaen op de schaduwen en daghen, noch oock en hebbense geen kennis, om uyt de simpele verwen allerhande levendige Coloriten te temperen, waerom hare Schilderyen seer bleeck, plat ende doots komen te vertoonen, niet teghenstaende by haer de schoonste Verwen van de Wereldt gevonden worden.