Een oprecht Konstenaer schept sijn meeste vermaeck in de volheyd van een overvloedighe ende onvernepen materie: Want hy het oordeelt met de vrijheyd van sijn edel ende onbepaelt ghemoed allerbest over een te komen, dat sich d’ongherustheyd sijnes werckenden hoofds midsgaders oock de voordvaerendheyd sijner Konst-oeffeninge aen een Beelden-rijck argument soude gaen verbinden. Het quelt sijnen wackeren werckelicken gheest, alsmen hem een dorre en schraele Inventie voorstelt; en ghelijck hy altijd nae een ghenoegsaeme stoffe is wenschende, soo soeckt hy de ruymigheyd der gantscher stoffe in ’t ghemeyn en alle de ghedeelten der selvigher in ’t bysondere nae den eysch haerer gheleghenheyd bequamelick te schicken en uyt te wercken; vermids het hem niet en kan onbekent sijn, dat sich d’uytnemenheyd sijnes verstands als oock d’ervaerenheyd sijner Konste allermeest in de menighte der voorghestelder dingen plaght t’openbaeren;